Artroskopia barku

Bark jest unikalnym stawem ze względu na całkowicie odmienny niż w innych stawach zakres ruchomości,  unikalny ze względu na wykonywane działania, a co za tym idzie przeciążenia do jakich go zmuszamy.  Jego urazy to powszechny problem. Najczęściej zdarza się występować u sportowców, u których tego typu problemy mogą się zwykle rozwijać powoli, przez powtarzalne i intensywne treningi oraz nabyte drobne urazy (np. od podnoszenia ciężarów, tenisa czy pływania).

• ciasnota podbarkowa,
• uszkodzenie stożka rotatorów, masywne zwapnienia ścięgien stożka,
• uszkodzenie obrąbka stawowego,
• strukturalna niestabilność barku,
• objawowe uszkodzenie chrząstki stawowej,
• niestabilność stawu barkowo-obojczykowego,
• obecność wolnych ciał chrzęstno-kostnych.

Artroskopia stawu barkowego to małoinwazyjny zabieg, która umożliwia zajrzenie do wnętrza stawu bez konieczności otwierania go.  Polega na wprowadzeniu do stawu barkowego endoskopu. Poprzez niewielkie nacięcie wprowadza się do stawu kamerę i narzędzia chirurgiczne. Zabieg artroskopii stawu barkowego pozwala na dokładną ocenę stanu uszkodzonych tkanek a co za tym idzie naprawę uszkodzenia lub usunięcie patologii z oszczędzeniem sąsiednich zdrowych tkanek. Zabieg trwa zaledwie 1 godzinę.

Zabieg najczęściej wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, w pozycji pół-siedzącej lub leżącej, ale na życzenie pacjenta możliwe jest również skorzystanie z pełnej narkozy. Przez nacięcie, nazywane portalem tylno-bocznym, wprowadzane jest urządzenie optyczne, które będzie przekazywać obraz z wnętrza stawu, lekarz wstrzykuje też specjalny płyn, który ułatwia unaocznienie ewentualnych patologii. Artroskopia barku jest jednym z najchętniej wybieranych zabiegów ze względu na liczne zalety, takie jak:

• niewielka inwazyjność,
• niewielkie blizny,
• krótki pobyt w klinice,
• szybka rehabilitacja,
• możliwość szybkiego powrotu do codziennych czynności i aktywności fizycznej.

Rehabilitacja
Fizjoterapia stanowi integralną część procesu leczenia i należy ją rozpocząć się już pierwszym w dniu po zabiegu by usprawnić proces rekonwalescencji. Czas unieruchomienia barku w ortezie może być różny i zależny od rodzaju przeprowadzonego zabiegu. Ruchy stawu ramiennego oraz barku należy włączyć najszybciej jak to możliwe ponieważ zbyt długie unieruchomienie barku może doprowadzić do przykurczów. Powrót do pełnej aktywności dzięki zastosowaniu spersonalizowanego leczenia i rehabilitacji następuje po już po ok. 4-6 tygodniach od zabiegu.