Artroskopia stawu skokowego

Staw skokowy  to jeden z bardziej skomplikowanych fragmentów układu kostno-stawowego człowieka. W związku z tym narażony jest na wiele urazów. Bardzo często ulega uszkodzeniom podczas aktywności sportowej.

Artroskopia stawu skokowego to bardzo popularny i nieinwazyjny zabieg, który umożliwia skontrolowanie stawu bez konieczności całkowitego otwierania powłok ciała.
Zabieg artroskopii polega na małych nacięciach skóry (ok. 1 cm) i wprowadzeniu przez nie cienkiego, sztywnego elementu optycznego zakończonego kamerą wideo (co pozwala na obrazowanie wnętrza stawu) oraz narzędzi artroskopowych. Dzięki zastosowaniu wielokrotnego powiększenia, a także użyciu roztworu soli fizjologicznej, chirurg widzi wnętrze operowanego stawu, dużo dokładniej niż w przypadku zbiegu na otwarto.

• diagnostyki stawu z jednoczasowym zaopatrzeniem stwierdzonych uszkodzeń,
• wycięcia patologicznie przerośniętej błony maziowej i zwłóknień, którego celem jest poprawa ruchomości i zmniejszenia stanu zapalnego,
• wycięcia nieprawidłowej lub uszkodzonej kostki trójkątnej z tylnego przedziału stawu,
• usunięcia wolnych ciał wewnątrz stawowych,
• wycięcia osteofitów w chorobie zwyrodnieniowej,
• zaopatrzenia uszkodzonej chrząstki stawowej,
• usztywnienia stawu.

Wskazania do wykonania zabiegu artroskopii stawu skokowego
Zabieg artroskopii jest wykonywany u pacjentów cierpiących z powodu bólu i dysfunkcji stawu skokowego, takich jak zaburzenia chodu (utykanie), zmniejszony zakres ruchów, uczucie przeskakiwania.
Za pomocą artroskopii można wyleczyć większość patologii tkanek w obrębie stawu, m.in.:
• konflikt kostny lub konflikt tkanek miękkich-przedni lub tylny,

• uszkodzenie chrząstki,
• uszkodzenie chrzęstno-kostne, inaczej nazywane martwicą chrzęstno-kostną,
• niektóre zerwania więzadeł,
• złamanie kości skokowej z przemieszczeniem,
• zwyrodnienie w ramach procedury usztywnienia artroskokowego stawu
• konflikt fałdu lub blizn po urazach,
• usunięcie wyrostka Stieda lub kostki trójkątnej.

Korzyści wynikające z metody artroskopowej
Artroskopia stawu skokowego charakteryzuje się przede wszystkim małą inwazyjnością, co znacząco wpływa na ograniczenie powikłań pooperacyjnych. Wśród istotnych korzyści leczenia artroskopowego należy wymienić możliwość szybkiego „uruchomienia” pacjenta, gdyż rehabilitacja najczęściej rozpoczyna się już następnego dnia po zabiegu. Wczesne rozpoczęcie rehabilitacji przeciwdziała negatywnym skutkom zabiegu (takim jak m.in. obrzęk, ograniczenie ruchomości, spadek siły mięśniowej) oraz przyczynia się do szybszego powrotu do sprawności i możliwości powrotu do aktywności sportowej. Ogromną zaletą jest szybki czas trwania zabiegu, który wynosi najczęściej kilkadziesiąt minut, oraz fakt, że zabieg odbywa się ambulatoryjnie co oznacza brak konieczności pozostawania przez pacjenta na obserwacji.

Rehabilitacja
Po zabiegu artroskopii stawu skokowego pacjent ma usuwany się dren, następuje kontrola gojenia rany oraz zmiana opatrunku, po której chory zostaje wypisany do domu. Po wykonaniu artroskopii stawu skokowego pacjent otrzymuje przez kilka dni środki przeciwbólowe oraz przeciwzakrzepowe. Po zabiegu zaleca się ograniczenie aktywności fizycznej przez okres przynajmniej tygodnia. Pacjent może siadać i wstawać już w pierwszej dobie po operacji. Po zabiegu artroskopii konieczna jest reedukacja chodzenia z pomocą rehabilitanta. Nauka chodzenia początkowo powinna odbywać się z wykorzystaniem dwóch wspomagających kul łokciowych, z którymi pacjent chodzi przez około tydzień po operacji. Lekarz po zabiegu informuje, z jaką siłą można stawać na operowanej nodze. Najczęściej całkowite obciążanie nogi możliwe jest już na drugi dzień od zabiegu. Po artroskopii z reguły nie ma konieczności stosowania stabilizatora stawu należy jednak zadbać również o prawidłową higienę rany i minimalizować obrzęk, stosując chłodzące okłady oraz unoszenie kończyny.